Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2025

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2025

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025

18/10/2025 SunnO)))

 


Μια “φανταστική” τελευταία νύχτα στο Μύλο.

Έπρεπε να κάνουν κάτι γιατί η προθεσμία έφτανε. Αρχικά τους προτάθηκαν διάφορα ονόματα και τα αποδέχτηκαν. Έπειτα άρχισαν να τα ακυρώνουν ή να τους αλλάζουν χώρο. Μέχρι που ο Στέφανος έκλεισε για ένα Οκτωβριανό Σάββατο βράδυ. Φαντάστηκαν ότι θα ήταν μια ακόμη μέταλ μπάντα που θέλει να παίζει δυνατά και όλο λέει στον ηχολήπτη λίγο ακόμα παραπάνω. Ήταν λίγο ακόμα παραπάνω, αλλά ήταν αργά. Ο Στέφανος κατέφθασε με το φορτηγό του γεμάτο ηχεία κι ενισχυτές και μόνο δύο κιθάρες. Δεν υπήρχε ντραμ σετ, πλήκτρα ή έστω ένα μπάσο έτσι για το καλό της βραδιάς. Κουμπώσαν το ασορτί σκούρο μπλε λεωφορείο τους στην πρίζα να φορτίσει κι αρχίσαν να ξεφορτώνουν χιλιόμετρα καλωδίων, πολλά ηχεία, πόλλους ενισχυτές, μικρόφωνα και κάτι μεσαίου μεγέθους νεκροκεφαλές ζώων με φθαρμένα κέρατα.

Ο Μύλος ήταν για κοντά τέσσερις δεκαετίες σταθμός για άπειρα συγκροτήματα - μικρά ή μεγάλα, χώρο για φεστιβάλ - μουσικά ή άλλων ειδών, ραδιοφωνικό πομπό στην αριθμητική αρχή των FM, γαστρονομικό σημείο και γενικά ένα πολυχώρο σε μια πλευρά της πόλης που δεν είχε κι ούτε έχει καλό όνομα, κυρίως λόγω του σκυλάδικου στον ίδιο δρόμο. Το μέρος αποτελούνταν από μια αποθήκη πρώτου ορόφου, ένα club στη δεξιά μεριά, ένα εστιατόριο από την αριστερή, ένα cafe, ένα βαγόνι, ένα ξυλουργείο, ένα πέτρινο, κάτι εκθεσιακούς χώρους και τέρμα πίσω μια ορθογώνια αυλή για τις καλοκαιρινές μουσικές νύχτες. Τώρα πια γέρασε αρκετά, πέρασε συνολικά όρθιος τα εκατό χρόνια. Μετά από εκείνη τη φωτιά του 2004 που κράτησε το ισόγειο κλειστό λόγω καταστροφών της ξύλινης επένδυσης δεν επανήλθε ποτέ πλήρως. Πέρασε κι από την εποχή που φιλοξενούσε και “μπουζούκια” οπότε ο κύκλος έκλεισε. Κι άρχισαν οι πλειστηριασμοί, λίγο κάτω από το ένα εκατομμύριο ευρώ. Έτσι κι αλλιώς η εποχή του είχε παρέλθει.. Άλλα μαγαζιά άρχισαν να υποδέχονται μεγάλες και μικρές μουσικές εκδηλώσεις και κανένα σχέδιο δεν υπήρξε για την πορεία του στην τουριστική και πολιτιστική άνθηση της πόλης στα έτη του Μπουτάρη. 

Ήσυχα κι απλά, ξεχασμένος από την πόλη και δίχως όρεξη καμιά να επιστρέψει στο πάλκο της διασκέδασης ο Μύλος άλλαξε ρότα. Μέχρι που ήρθε κι η ώρα για τις τελευταίες εργασίες. Δυο μοναχοί άλλης θρησκείας ανέλαβαν τα προκαταρκτικά. Λιβάνια, καπνοί, ιαχές δαιμονισμένων σε κατάσταση λιποθυμικού σοκ και το απαραίτητο αλκοόλ ήταν τα εφόδια για να έρθει σε πέρας το έργο. Εκείνο το βράδυ, λίγο πριν τις δώδεκα τα μεσάνυχτα ο Μύλος κατεδαφίστηκε. Ο Στέφανος κατάφερε να κάνει τη δουλειά με δεκαέξι λαμπάτους ενισχυτές και άλλα τόσα δίμετρα ηχεία. Κόστισε πολύ λιγότερο από τους επαγγελματίες κατεδαφιστές και το έκανε με στυλ. Οι καμιά πεντακοσαριά επισκέπτες εκείνο το τελευταίο βράδυ έφυγαν λίγο ζαλισμένοι από την ένταση και αρκετά κουνημένοι από τις δονήσεις. Τίποτα ξανά δεν θα είναι ίδιο. Για πρακτικούς λόγους.

Το Σάββατο 18 Οκτώβρη, οι SunnO))) κάτω από τις γκρίζες κουκούλες των Stephen O'Malley και Greg Anderson εμφανίστηκαν ως Shoshin (初心) Duo και έπαιξαν ζωντανά (χωρίς τη χρήση μηχανών τεχνητής νοημοσύνης αλλά με νέους ανθρώπους με γερά αυτιά να ελέγχουν συνέχεια τη θέση και την κατάσταση των ενισχυτών πάνω από τα δίμετρα ηχεία) στην Αποθήκη του Μύλου. Είχε προηγηθεί λίγες μέρες νωρίτερα η κυκλοφορία του 12’’ EP Eternity’s Pillars στη Sub Pop (να και κάτι καλό να ακούσω για τον τρέχον μήνα - δις). Το πολύ σημαντικό γεγονός της κατεδαφισης μέσω ωστικών κυμάτων του ψηλοτάβανου πρώτου ορόφου γιορτάστηκε με πλήθος πωλήσεων t-shirts, hoodies και πολύχρωμων βινυλίων. Η μυστικιστική εμπειρία ήταν απολαυστική και συνάμα βασανιστική. Μετά το πέρας της εκδήλωσης οι ελάχιστοι έχοντες ώτα άκουσαν ή νόμιζαν ότι άκουσαν, διάφορες συζητήσεις τύπου:
- Μα καλά πως δεν μικροφωνίζει;
- Τι είπες;
- Λέω, ποιοι Swans!
- Τι, δεν κατάλαβα;
- Θα έρθεις από το σπίτι για ένα ποτό;
- Μόνο αν έχεις το Metal Machine Music του Lou Reed έτοιμο!

Αρχειοθήκη ιστολογίου